Statystyka hodowlana

Legenda:

• kl.G – liczba klaczy starszych wpisanych w poprzednich latach do księgi głównej danej rasy, poddanych przeglądom w danym roku (źrebne, wyźrebione, jałowe)
• mł.kl.G – liczba klaczy wpisanych w danym roku do części głównej księgi stadnej danej rasy (źrebne lub wyźrebione)
• kl.W – liczba klaczy starszych wpisanych w poprzednich latach do księgi wstępnej danej rasy, poddanych przeglądom w danym roku (źrebne, wyźrebione, jałowe)
• mł.kl.W – liczba klaczy wpisanych w danym roku do części wstępnej księgi stadnej danej rasy (źrebne lub wyźrebione)
• og.G – liczba ogierów starszych wpisanych w poprzednich latach do księgi głównej danej rasy, poddanych przeglądom w danym roku
• mł.og.G – liczba ogierów wpisanych w danym roku do części głównej księgi stadnej danej rasy
• źreb.hod. – liczba źrebiąt spełniających warunki wpisu do części głównej lub wstępnej księgi stadnej danej rasy, urodzonych w danym roku (zawiera klaczki z jednostronnym pochodzeniem, spełniające warunki wpisu do księgi wstępnej)
• źreb.niehod. – liczba źrebiąt niespełniających warunków wpisu do części głównej lub wstępnej księgi stadnej danej rasy, urodzonych w danym roku
• og.kryjące – liczba ogierów danej rasy, które w danym roku pokryły co najmniej 1 klacz
• śr.krycie – średnia liczba pokrytych klaczy przypadająca na 1 ogiera danej rasy użytkowanego rozpłodowo
• * księgi stadne zamknięte dla klaczek urodzonych od matek NN od 2014 r.

Rasa małopolska (młp)

Konie rasy małopolskiej powstały głównie na podłożu austro-węgierskich ras półkrwi arabskiej i angielskiej. Są to konie półkrwi angloarabskiej typu wszechstronnie użytkowego. Używane są jako konie wierzchowe i rekreacyjne, chociaż część nadaje się do sportu wyczynowego. Wykorzystywane są do lekkich zaprzęgów. Zachowały one częściowo urodę koni arabskich i ich łagodne usposobienie, są wytrzymałe i dobrze wykorzystują paszę.
W gospodarstwach prywatnych hoduje się je w województwach południowo-wschodnich.

Rasa wielkopolska (wlkp)

Konie rasy wielkopolskiej pochodzą od koni poznańskich, trakeńskich i wschodniopruskich, często z dolewem pełnej krwi angielskiej, rzadziej hanowerskiej. Jako konie półkrwi angielskiej są typu wszechstronnie użytkowego, głównie nadają się do użytkowania wierzchowego i sportowego. Część z nich używana jest do rekreacji i zaprzęgów.
W gospodarstwach prywatnych hoduje się je głównie w województwach zachodnich.

Rasa polski koń sportowy (sp)

Konie rasy polski koń sportowy (do 31.12.2020 r. polski koń szlachetny półkrwi) powstały z krzyżowania koni różnych ras szlachetnych, głównie wielkopolskich i małopolskich z końmi zagranicznych ras półkrwi. Konie sp są w typie wierzchowym, rzadziej zaprzęgowym. Użytkuje się je w sporcie i rekreacji.
Występują na terenie całego kraju.

Rasa śląska (śl.)

Konie rasy śląskiej są najmasywniejszym w Polsce typem konia półkrwi angielskiej. Powstały one głównie przy udziale rasy oldenburskiej i częściowo wschodnio-fryzyjskiej. Zasadniczo jest to typ konia zaprzęgowego, jednakże w zależności od stopnia dolewu pełnej krwi angielskiej, jest on z powodzeniem użytkowany wierzchowo i sportowo.
W gospodarstwach prywatnych hoduje się je w województwach południowo-zachodnich.

Rasa polski koń zimnokrwisty (z)

Konie rasy polski koń zimnokrwisty powstały przy dominującym udziale ogierów ardeńskich i belgijskich. Są to konie o dużej i średniej masie ciała, typu pociągowego. Ze względu na swoją masę i dobre umięśnienie – oprócz użytkowania pociągowego są doskonałym materiałem rzeźnym, głównie na rynek włoski.
Konie zimnokrwiste występują z dużym nasileniem w województwach północnych, pólnocno-wschodnich i centralnych.

Rasa arden polski (ard.pol.)

Konie rasy arden polski powstały z kojarzenia zagranicznych ardenów na terytorium Polski. Największy wpływ miały i nadal mają: ardeny szwedzkie, francuskie i belgijskie. Dopuszcza się 1 przodka zimnokrwistego w 3 pokoleniu po stronie matecznej. Polskie ardeny to typ konia ciężkiego, masywnego, jednak charakterystyczną ich cechą jest jakość chodu. Mają długi wykrok w stępie i dynamiczny, elastyczny ruch w kłusie dzięki czemu świetnie nadają się do użytkowania zaprzęgowego, głównie w agroturystyce.
Rasa ta jest najmłodszą rasą koni w Polsce i w związku z tym typ polskiego ardena nie jest jeszcze jednolity.

Rasa huculska (hc)

Konie rasy huculskiej są prymitywną rasą górską, powstałą we wschodnich Karpatach. Są wytrzymałe, żywotne i dzielne. Hucuły wykorzystuje się jako konie wierzchowe i juczne, chociaż nadają się również do lekkich zaprzęgów. Użytkowane są również w hipoterapii i agroturystyce.
Hucuły, ze względu na unikalne cechy, stanowią bezcenną rezerwę genetyczną.

Rasa konik polski (kn)

Konie rasy konik polski są prymitywną, rodzimą rasą koni powstałą na podłożu dzikiego konia – tarpana. Jak wszystkie rasy wytworzone pod silnym wpływem warunków naturalnych, są wytrzymałe, długowieczne, doskonale wykorzystują paszę oraz są odporne na niesprzyjające warunki bytowania. Ich maść myszata ma charakterystyczną pręgę grzbietową. Używane są do lekkich zaprzęgów oraz pod siodłem, szczególnie dla młodzieży.
Podobnie jak hucuły koniki polskie, ze względu na unikalne cechy, stanowią bezcenną rezerwę genetyczną.

Kuce i konie małe

Kuce i konie małe są to konie różnych ras do 148 cm wzrostu – kuce i do 156 cm konie małe. Polski Związek Hodowców Koni od 2000 roku prowadzi „Rejestr kuców i koni małych” do którego wpisywane są kuce i konie małe ras krajowych (np. kuc feliński) i zagranicznych (np. kuc walijski, haflinger, kuc szetlandzki, connemara itd.). Od 2011 roku prowadzona jest „Polska księga stadna kuców”.

• od roku 2011: Księga stadna kuców
• Lata 2002-2010: Rejestr kuców (do 148 cm) i koni małych (149-156 cm)