KWZH 2013 – regulamin

Poznań, 10-12 maja

REGULAMIN
oceny koni oraz nagradzania właścicieli
na XXVI Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych

§ 1

Na XXVI Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych, zwanej dalej Wystawą, mogą być wystawiane następujące konie, zaopatrzone w paszporty:

  1. ogiery i klacze wpisane lub spełniające warunki wpisu do ksiąg głównych koni ras: małopolskiej, wielkopolskiej, śląskiej, polski koń szlachetny półkrwi, polski koń zimnokrwisty, huculskiej, konik polski i kuc,
  2. ogiery i klacze w wieku 3 do 8 lat (liczy się rocznik):
    1. konie urodzone w czwartym kwartale zalicza się do rocznika następnego, z wyjątkiem koni wymienionych w pkt. b,
    2. konie ras: śląskiej, polski koń zimnokrwisty i konik polski urodzone od 1 stycznia 2007 r., konie ras: małopolskiej, wielkopolskiej i polski koń szlachetny półkrwi, urodzone od 1 stycznia 2009 r., zalicza się do rocznika w roku urodzenia,

§ 2

  1. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi na wniosek Polskiego Związku Hodowców Koni powołuje zespoły sędziowskie do spraw oceny koni następujących ras:
    1. małopolskiej (4 osoby),
    2. wielkopolskiej (4 osoby),
    3. polski koń szlachetny półkrwi (4 osoby),
    4. śląskiej (2 osoby ocena typu i pokroju, 2 osoby ocena użytkowości),
    5. polski koń zimnokrwisty (2 osoby ocena typu i pokroju, 2 osoby ocena użytkowości),
    6. konik polski (2 osoby ocena typu i pokroju, 2 osoby ocena użytkowości),
    7. huculskiej (2 osoby),
    8. kuce (4 osoby)

    zwane dalej sędziami, wyznaczając im zakres dokonywanej oceny.

  2. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi na wniosek Polskiego Związku Hodowców Koni powołuje dwóch sędziów rezerwowych do spraw oceny koni ras:
    1. małopolskiej,
    2. wielkopolskiej,
    3. śląskiej,
    4. polski koń szlachetny półkrwi,
    5. polski koń zimnokrwisty,
    6. huculskiej,
    7. konik polski,
    8. kuców.
  3. W przypadku braku możliwości sprawowania funkcji sędziego przez jednego lub dwóch sędziów powołanych do zespołu sędziowskiego do spraw oceny koni poszczególnych ras, ich funkcję pełnią sędziowie rezerwowi, o których mowa w ust. 2.
  4. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi powołuje komisarza do spraw oceny koni.
  5. Po zakończeniu prac sędziów sporządzony jest protokół i podane są do publicznej wiadomości wyniki oceny koni.
  6. Wyniki oceny sędziowskiej prezentowanych zwierząt, dokonane i zaprotokołowane zgodnie z niniejszym regulaminem są ostateczne i nie podlegają uchyleniu lub zmianie.
  7. Ocena dokonywana jest oddzielnie dla każdej grupy rasowej koni. W grupach rasowych konie oceniane są indywidualnie. W ocenie indywidualnej koni sędziowie stosują skalę ocen od 1 do 10 punktów (co 0,5 pkt.) za poszczególne cechy. Jeżeli ogólna liczba punktów uzyskana przez dwa konie jest taka sama, to o miejscu konia decydują: ocena użytkowości, następnie ocena za typ. W przypadku dalszej równości o kolejności decydują sędziowie do spraw oceny.Skala ocen:
    10 pkt. – doskonała 5 pkt. – dostateczna
    9 pkt. – bardzo dobra 4 pkt. – niedostateczna
    8 pkt. – dobra 3 pkt. – prawie zła
    7 pkt. – dość dobra 2 pkt. – zła
    6 pkt. – zadowalająca 1 pkt. – bardzo zła
  8. Cechy podlegające ocenie indywidualnej u koni ras: małopolskiej, wielkopolskiej, polski koń szlachetny półkrwi i kuce i ich maksymalna punktacja:
    1. typ – zgodność cech płciowych i rasowych z wzorcem rasy określonym w programie hodowlanym – 10 pkt.,
    2. pokrój – poprawność budowy poszczególnych partii ciała – 10 pkt.,
    3. ocena użytkowości – 50 pkt., w tym:
      1. kłus luzem – takt, zaangażowanie, długość kroku, równowaga (sposób i kierunek przenoszenia środka ciężkości), elastyczność – 10 pkt.,
      2. galop – takt, zaangażowanie, długość kroku, równowaga (sposób i kierunek przenoszenia środka ciężkości), elastyczność, – 10 pkt.,
      3. skoki luzem (mnożnik czyli 10 pkt. razy 2) – technika (praca) górnej linii (grzbiet i szyja), technika (praca) nóg tylnych, siła, równowaga, rytm, ambicja (chęć) – 20 pkt.,
        Schemat skoków luzemKONIE SZLACHETNE
        Ocena skoków „luzem” – od 1 do 10 pkt. (co 0,5 pkt.)

        Koń w skokach luzem może być puszczany w kombinację „z ręki”. Na każdej wysokości powinien wykonać 2-3 skoki (skok ze zrzutką, zatrzymaniem lub puknięciem powinien być powtórzony). W uzasadnionych przypadkach Komisja może podjąć decyzję o dodaniu wskazówki w kombinacji.
        Skoki w korytarzu odbywają się wg następującego schematu: 6 m od krótkiej ściany wskazówką – 2,8-3 m; koperta 6,5-6,8; stacjonata (wys. 70-80 cm) – 6,9-7,2 m doublebarre (szer. maks. 140 cm, wysokość maks. 125 cm). O odległościach między przeszkodami, o ich wysokości i szerokości decyduje Komisja.
        Oceniane są następujące elementy: rozwaga i sposób podejścia do przeszkody; ułożenie głowy i szyi; siła odbicia i szybkość oderwania przednich kończyn od podłoża; ułożenie głowy, szyi i kłody podczas skoku (baskil); umiejętność złożenia przednich kończyn i otworzenia zadu; równomierność prowadzenia przednich kończyn; dynamika skoku; elastyczność grzbietu; szybkość powrotu do równowagi po skoku.
        KUCE
        Ocena skoków „luzem” – od 1 do 10 pkt. (co 0,5 pkt.)
        Koń w skokach luzem może być puszczany w kombinację „z ręki”. Na każdej wysokości powinien wykonać 2-3 skoki (skok ze zrzutką, zatrzymaniem lub puknięciem powinien być powtórzony). W uzasadnionych przypadkach Komisja może podjąć decyzję o dodaniu wskazówki w kombinacji.
        Skoki w korytarzu odbywają się wg następującego schematu: wskazówka (leżący drąg) – 2-2,5 m – krzyżak – jeden krok galopu – krzyżak – jeden krok galopu – doublebaare.
        Wysokość i szerokość przeszkód, jak również odległość między przeszkodami stosowne do wzrostu konia:

        • dla grupy „B” (kuce do 130 cm wzrostu) 50 x 50 cm – drugi drąg maks. do 70 cm;
        • dla grupy „C” (kuce do 140 cm wzrostu) 60 x 60 cm – drugi drąg maks. do 80 cm;
        • dla grupy „D” (kuce do 148 cm wzrostu) 70 x 60 cm – drugi drąg maks. do 90 cm).

        O odległościach między przeszkodami, o ich wysokości i szerokości decyduje Komisja. Oceniane są następujące elementy: rozwaga i sposób podejścia do przeszkody; ułożenie głowy i szyi; siła odbicia i szybkość oderwania przednich kończyn od podłoża; ułożenie głowy, szyi i kłody podczas skoku (baskil); umiejętność złożenia przednich kończyn i otworzenia zadu; równomierność prowadzenia przednich kończyn; dynamika skoku; elastyczność grzbietu; szybkość powrotu do równowagi po skoku.

      4. stęp w ręku – takt, zaangażowanie, długość kroku, równowaga, elastyczność – 10 pkt.,

    Ocena indywidualna jest sumą ocen cząstkowych za poszczególne cechy. Maksymalna suma punków za ocenę wszystkich cech wynosi 70.

  9. Cechy podlegające ocenie indywidualnej u koni ras: śląskiej, zimnokrwistej i konik polski i ich maksymalna punktacja:
    1. typ – zgodność cech płciowych i rasowych z wzorcem rasy określonym w programie hodowlanym – 10 pkt.,
    2. pokrój – poprawność budowy poszczególnych partii ciała – 10 pkt.,
    3. ruch w ręku – 10 pkt., w tym:
      1. stęp w ręku – takt, zaangażowanie, długość kroku, równowaga, elastyczność – 5 pkt.,
      2. kłus w ręku – takt, zaangażowanie, długość kroku, równowaga, elastyczność – 5 pkt.,
    4. ocena użytkowości – 40 pkt., w tym:
      1. przydatność do pracy w zaprzęgu – 10 pkt.,
      2. ruch w zaprzęgu – 10 pkt.,
      3. reakcja na pomoce, przepuszczalność, jezdność zaprzęgu – 10 pkt.,
      4. utrzymanie rytmu w zaprzęgu – 10 pkt.

      Za ocenę użytkowości mogą być przyznawane punkty karne, o których mowa w ust. 10, pkt 3.

    Ocena indywidualna jest sumą ocen cząstkowych za poszczególne cechy. Maksymalna suma punków za ocenę wszystkich cech wynosi 70.

  10. Zasady przeprowadzania oceny użytkowości koni ras: śląskiej, zimnokrwistej i konik polski, o której mowa w ust. 9, pkt 4 i przyznawania punktów karnych:
    Tor przeszkód

    1. dystans, tempo (w metrach na minutę) i normę czasu w konkursie powożenia ustala Polski Związek Hodowców Koni, rozstaw bramek na torze jest powiększonym o 30 cm rozstawem kół zaprzęgu,
    2. w czasie oceny konie są prezentowane w zaprzęgu jednokonnym w konkursie powożenia; po minięciu celowników końcowych, koń prezentuje stępa na długim boku ringu – ruch ten jest oceniany jako „ruch w zaprzęgu”;
    3. w czasie oceny mogą być przyznane następujące punkty karne:
      1. przekroczenie normy czasu – 1 punkt karny za 1 sekundę przekroczenia,
      2. zrzutka – 3 punkty karne,

      Jeżeli suma punktów karnych przekroczy liczbę punktów uzyskanych za, ocene użytkowości, wówczas za ocenę użytkowości przyznaje się 0 punktów.

  11. Cechy podlegające ocenie indywidualnej u koni rasy huculskiej i ich maksymalna punktacja:
    1. typ – zgodność cech płciowych i rasowych z wzorcem rasy określonym w programie hodowlanym – 10 pkt.;
    2. pokrój – poprawność budowy poszczególnych partii ciała – 10 pkt.;
    3. ruch w ręku – 10 pkt., w tym:
      1. stęp w ręku – takt, zaangażowanie, długość kroku, równowaga, elastyczność – 5 pkt.,
      2. kłus w ręku – takt, zaangażowanie, długość kroku, równowaga, elastyczność – 5 pkt.,
    4. ocena użytkowości – konkurs „Ścieżka huculska” – 40 pkt., według wyliczenia 10 pokonanych przeszkód razy 4 punkty za pokonanie 1 przeszkody.Za ocenę użytkowości mogą być przyznawane punkty karne, o których mowa w ust. 12, pkt 2.

    Ocena indywidualna jest sumą ocen cząstkowych za poszczególne cechy. Maksymalna suma punków za ocenę wszystkich cech wynosi 70.

  12. Zasady przeprowadzania konkursu „Ścieżka huculska”, o którym mowa w ust. 11, pkt 4 i przyznawania punktów karnych:
    1. warunki konkursu „Ścieżka huculska”:
      1. 10 przeszkód,
      2. dystans 300-350 m,
      3. tempo 180-240 m/min;
    2. zasady przyznawania punktów karnych i eliminacji z konkursu:
      1. za błędy na przeszkodzie (odmowę pokonania przeszkody):
        • pierwsza odmowa – 1 punkt karny,
        • druga odmowa – 2 punkty karne,
        • trzecia odmowa – eliminacja,
      2. upadek zawodnika – 15 punktów karnych,
      3. upadek konia – eliminacja,
      4. przekroczenie normy czasu – 1 punkt karny,
    3. przyjazd przed czasem nie jest punktowany.

    Ścieżka huculska

§ 3

  1. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi na podstawie zaprotokołowanych wyników oceny prezentowanych koni, przeprowadzonej przez sędziów, przyznaje nagrody indywidualne za zwierzęta, które uzyskały tytuł czempiona, wiceczempiona (nagroda honorowa), złoty lub srebrny medal.
  2. W każdej grupie rasowej przyznaje się złote i srebrne medale, jeżeli oceniany koń indywidualnie uzyskał co najmniej podaną niżej liczbę punktów:
    Uzyskanie w ocenie indywidualnej co najmniej łącznej liczby punktów: Rodzaj nagrody
    45 Złoty medal
    40 Srebrny medal
  3. Jeżeli liczba koni przedstawionych na Wystawie w danej grupie rasowej wynosi, co najmniej 5, sędziowie mogą wyłonić czempiona i wiceczempiona rasy.
  4. Za konie, które uzyskały srebrny medal hodowca otrzymuje dyplom.
  5. Za konie, które uzyskały złoty medal hodowca otrzymuje dyplom i nagrodę pieniężną.
  6. Za konie, którym przyznano tytuł wiceczempiona (nagroda honorowa) hodowca otrzymuje dyplom.
  7. Za konie, którym przyznano tytuł czempiona hodowca otrzymuje dyplom, trofeum honorowe i nagrodę pieniężną. W takim przypadku nie przysługuje nagroda pieniężna za złoty medal, o której mowa w ust. 5.
  8. Dyplom za udział w Wystawie otrzymuje hodowca, którego koń nie otrzymał złotego lub srebrnego medalu.
  9. Osoby prawne i fizyczne mogą fundować i wręczać wystawcom koni nagrody we własnym imieniu, po uzgodnieniu z organizatorem Wystawy.

§ 4

  1. Informacje o eksponowanych na Wystawie koniach hodowlanych zamieszczone są w katalogu wydanym przez Polski Związek Hodowców Koni.
  2. Katalog sporządzony jest na podstawie kart zgłoszeniowych, wypełnionych przez wystawców koni, indywidualnie dla każdego konia. Wzór karty katalogowej stanowi załącznik nr 1 do niniejszego regulaminu.
  3. Za wiarygodność informacji zawartych w katalogu odpowiedzialny jest Polski Związek Hodowców Koni.

§ 5

Do obowiązków wystawców koni należy:

  1. Zapewnienie, na swój koszt, transportu koni na Wystawę i z powrotem, łącznie z ubezpieczeniem zwierząt na czas transportu. Rezygnacja z ubezpieczenia przenosi ryzyko ewentualnych wypadków w czasie transportu na Wystawcę.
  2. Przywiezienie ze sobą własnej paszy treściwej dla wystawianych koni, wiadra do pojenia, niezbędnego sprzętu do pielęgnacji koni, odzieży ochronnej dla obsługującego, itp.
  3. Opieka nad swoimi końmi w czasie trwania Wystawy, a w szczególności:
    1. pojenie, karmienie i pielęgnacja koni,
    2. pilnowanie swoich koni i czuwanie nad zachowaniem warunków bhp podczas trwania Wystawy (szczególnie zwracanie uwagi, aby oglądający konie nie wchodzili do stanowisk koni i zachowali bezpieczną odległość),
    3. ustalanie dla poszczególnych pawilonów nocnych dyżurów i branie w nich udziału,
    4. doprowadzanie koni na ring podczas oceny sędziów, prezentacja koni na ringu itp.,
    5. słanie ściółki oraz usuwanie obornika, czuwanie nad czystością i estetyką stanowisk koni i ich otoczenia.

§ 6

  1. Ocena wystawianych zwierząt, dokonana niezgodnie z niniejszym regulaminem, jest nieważna i nie może stanowić podstawy do przyznania nagrody.
  2. Postanowienia niniejszego regulaminu obowiązują na XXVI Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu w 2013 roku.

Wzór karty katalogowej

Schemat toru ścieżki huculskiej

Skoki luzem – schemat przeszkód

Próba zaprzęgowa – tor przeszkód

Scroll to Top