Minimalne warunki utrzymywania zwierząt

Rozdział 1
Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa minimalne warunki utrzymywania zwierząt gospodarskich, odrębnie dla każdego gatunku, wieku i stanu fizjologicznego tych zwierząt, w tym obsadę zwierząt w zależności od systemów utrzymywania.

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1. cielę – młode zwierzę z gatunku bydło domowe (Bas taurus), bez względu na płeć, w wieku od dnia urodzenia do 6. miesiąca życia;
2. knur – samca świni, który osiągnął dojrzałość płciową i jest przeznaczony do celów rozpłodowych;
3. loszka – samicę świni, po osiągnięciu dojrzałości płciowej do pierwszego wyproszenia;
4. locha – samicę świni po pierwszym wyproszeniu;
5. locha prośna – samicę świni między okresem okołoporodowym a odsadzeniem prosiąt;
6. prosię – młodą świnię, bez względu na jej płeć, w wieku od urodzenia do odsadzenia;
7. warchlak – młodą świnię, w wieku od odsadzenia do ukończenia 10. tygodnia życia;
8. gniazdo – wydzielone miejsce przeznaczone do znoszenia jaj, w postaci skrzynki lub szafki; podłogi gniazda nie wykonuje się z siatki drucianej;
9. gniazdo grupowe – kilka gniazd ustawionych w rzędzie, przeznaczonych dla grupy ptaków;
10. system bateryjny – zespół klatek o jednakowych wymiarach i konstrukcji, ustawionych obok siebie jednopoziomowo lub wielopoziomowo;
11. klatka – zamkniętą przestrzeń, której podłoga znajduje się powyżej poziomu posadzki w pomieszczeniu inwentarskim;
12. kura nieśna – dorosłego ptaka płci żeńskiej z gatunku Gallus domesticus, który osiągnął dojrzałość nieśną i jest utrzymywany w celu produkcji jaj nieprzeznaczonych do wylęgu;
13. ściółka – suchy, miękki, dobrze nasiąkający materiał, w szczególności słomę lub trociny, kładziony na podłogę w pomieszczeniach inwentarskich w celu zapewnienia zwierzętom uczucia suchości i ciepła oraz stwarzający warunki dla spełnienia potrzeb fizjologicznych;
14. […]
15. tucznik – młodą świnię przeznaczoną do tuczu, bez względu na jej płeć, w wieku od ukończenia 10. tygodnia życia do dnia uboju;
16. loszka hodowlana – młodą samicę świni, przeznaczoną do celów rozpłodowych, w wieku od ukończenia 10. tygodnia życia do pierwszego wyproszenia;
17. knurek hodowlany – młodego samca świni, przeznaczonego do celów rozpłodowych, w wieku od ukończenia 10. tygodnia życia do pierwszego krycia.

§ 3.1. Zwierzęta gospodarskie utrzymuje się:

1. w pomieszczeniu inwentarskim, z wyjątkiem lisów polarnych, lisów pospolitych, jenotów, norek i tchórzy;
2. w systemie otwartym, z wyjątkiem kur, indyków, strusi, gęsi do ukończenia 6. tygodnia życia, kaczek do ukończenia 3. tygodnia życia, przepiórek do ukończenia 20. dnia życia, cieląt do ukończenia 2. tygodnia życia utrzymywanych bez matki oraz zwierząt futerkowych.
3. Zwierzętom gospodarskim utrzymywanym w systemie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zapewnia się możliwość ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i zwierzętami drapieżnymi.

§ 4.1. Utrzymujący zwierzęta gospodarskie zapewnia im opiekę i właściwe warunki utrzymywania, uwzględniając minimalne normy powierzchni w zależności od systemów utrzymywania.

§ 4.2. Zwierzęta gospodarskie utrzymuje się w warunkach:

1. nieszkodliwych dla ich zdrowia oraz niepowodujących urazów i uszkodzeń ciała lub cierpień;
2. zapewniających im swobodę ruchu, a w szczególności kładzenia się, wstawania oraz leżenia;
3. umożliwiających kontakt wzrokowy z innymi zwierzętami.

§ 4.3. Loszki i lochy w tygodniu poprzedzającym przewidywany termin proszenia oraz w okresie proszenia się mogą być utrzymywane w warunkach, w których nie mają kontaktu wzrokowego z innymi zwierzętami.

§ 5.1. Pomieszczenia inwentarskie dla zwierząt gospodarskich oświetla się, przystosowanym dla danego gatunku zwierząt, światłem sztucznym lub zapewnia dostęp światła naturalnego.

§ 5.2. W przypadku gdy oświetlenie sztuczne stosuje się w pomieszczeniach inwentarskich, w których są utrzymywane cielęta, pomieszczenia te oświetla się w czasie odpowiadającym normalnemu dostępowi światła naturalnego – co najmniej jednak między godziną 900 a 1700.

§ 5.3. W przypadku stosowania oświetlenia naturalnego w pomieszczeniach inwentarskich, w których są utrzymywane kury nieśne, okna rozmieszcza się w sposób umożliwiający równomierne oświetlenie całego pomieszczenia.

§ 5.4. W przypadku gdy oświetlenie sztuczne stosuje się w pomieszczeniach inwentarskich, w których są utrzymywane kury nieśne, pomieszczenia te oświetla się w rytmie dobowym tak, aby około 1/3 doby stanowiło nieprzerwany okres ciemności oraz występowały okresy przyciemnienia odpowiadające zmierzchowi.

§ 5.5. Świnie utrzymuje się w pomieszczeniach inwentarskich oświetlonych przez nie mniej niż 8 godzin dziennie światłem o natężeniu co najmniej 40 lux.

§ 6.1. Utrzymujący zwierzęta gospodarskie powinien doglądać je co najmniej raz dziennie.

§ 6.2. Pomieszczenia inwentarskie wyposaża się w stałe lub przenośne oświetlenie umożliwiające ich kontrolę i doglądanie zwierząt o każdej porze.

§ 7.1. Pomieszczenia dla zwierząt gospodarskich, ich wyposażenie oraz sprzęt używany przy utrzymywaniu zwierząt gospodarskich:

1. wykonuje się z materiałów nieszkodliwych dla zdrowia zwierząt oraz nadających się do czyszczenia i dezynfekcji;
2. czyści się i dezynfekuje.

§ 7.2. Odchody zwierząt oraz niezjedzone resztki pasz usuwa się z pomieszczeń gospodarskich tak często, aby uniknąć wydzielania się nieprzyjemnych woni, zanieczyszczenia paszy lub wody oraz zabezpiecza się je przed muchami i gryzoniami.

§ 7.3. Wyposażenie i sprzęt przeznaczone do karmienia i pojenia zwierząt gospodarskich wykonuje się i umieszcza w sposób minimalizujący możliwość zanieczyszczenia paszy lub wody oraz ułatwiający bezkonfliktowy dostęp zwierząt do paszy i wody.

§ 7.4. Wyposażenie i sprzęt w pomieszczeniach inwentarskich dla zwierząt gospodarskich sprawdza się co najmniej raz dziennie, a wykryte usterki niezwłocznie usuwa.

§ 7.5. Podłoga w pomieszczeniach inwentarskich dla zwierząt gospodarskich powinna być twarda, równa i stabilna, a jej powierzchnia gładka i nieśliska.

§ 8.1. W pomieszczeniach inwentarskich dla zwierząt gospodarskich obieg powietrza, stopień zapylenia, temperatura, względna wilgotność powietrza i stężenie gazów powinny być utrzymane na poziomie nieszkodliwym dla tych zwierząt.

§ 8.2. W przypadku wyposażenia pomieszczeń, o których mowa w ust. 1, w mechaniczny lub automatyczny system wentylacji, system ten powinien być połączony z:

1. systemem alarmowym sygnalizującym awarię systemu wentylacyjnego;
2. system wentylacji awaryjnej.

§ 9. Instalację elektryczną w pomieszczeniach inwentarskich dla zwierząt gospodarskich wykonuje się w sposób określony w przepisach Prawa budowlanego.

§ 10.1. Zwierzętom gospodarskim, z wyjątkiem koni oraz cieląt i świń do ukończenia 2. tygodnia życia, zapewnia się stały dostęp do wody.

§ 10.2. Konie poi się co najmniej trzy razy dziennie.

§ 10.3. Cielętom powyżej 2. tygodnia życia zapewnia się dostęp do wystarczającej ilości wody lub innych płynów.

§ 10.4. Cielętom, o których mowa w ust. 3, w okresie upałów lub w przypadku choroby zapewnia się stały dostęp do wody.

§ 11. Zwierzęta gospodarskie są karmione co najmniej dwa razy dziennie paszą dostosowaną do ich gatunku, wieku, masy ciała i stanu fizjologicznego.

§ 12.1. W przypadku utrzymywania cieląt grupowo, każde cielę powinno mieć zapewniony dostęp do paszy w tym samym czasie.

§ 12.2. Pasza dla cieląt powinna zawierać co najmniej 4,5 milimol/litr żelaza.

§ 12.3. Pasza dla cieląt powyżej 2 tygodni życia powinna zawierać pasze włókniste, z tym że dawkę tej paszy dla cieląt od 8. do 20. tygodnia życia zwiększa się od 50 do 250 g dziennie.

§ 13.1. Jelenie i daniele karmi się co najmniej raz dziennie.

§ 13.2. Świnie karmi się co najmniej raz dziennie, przy czym świniom utrzymywanym grupowo zapewnia się dostęp do paszy w tym samym czasie.

§ 13.3. Lochom i loszkom między okresem okołoporodowym a odsadzeniem prosiąt zapewnia się wystarczającą ilość pokarmu wysokoenergetycznego oraz pokarmu objętościowego lub wysokowłóknistego.

§ 14. Chore lub ranne zwierzę gospodarskie niezwłocznie otacza się opieką, a w razie potrzeby izoluje.